Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Δεν στο λέω συχνά

Δεν στο λέω συχνά τελευταία..
Γιατί βουλιάζω στις εμπνεύσεις μου,
λιώνω σε έρωτες ηρώων των λευκών σελίδων μου
 και ονειρεύομαι
μαζί τους νέες ζωές, παραμυθένιες.
Είναι γεμάτη η σκέψη μου από δαύτους
και φωνάζουν τόσο πολύ μες στο κεφάλι μου ,
τόσο δυνατά ουρλιάζουν
που δεν ακούω τους χτύπους της καρδιάς μου κάποιες φορές
και ξυπνώ ιδρωμένη νομίζοντας πως έσβησα.
Δεν στο λέω συχνά τελευταία
γιατί μου κλέβουν τη φωνή αυτοί οι δαίμονες
κι εκείνοι οι θεοί
-ξέρεις για ποιους μιλώ-
καλύπτουν με τα χέρια τους το στόμα μου
και στρίβουν το λαρύγγι μου να πάψω να ανασαίνω
παρά μόνο για αυτούς.
Δεν με αφήνουν να στο πω
με δένουν χειροπόδαρα
-δεν στο είπα, τρύπωσαν και στον ύπνο μου τώρα-
με δένουν με κόκκινες κλωστές
και δίνουν κλωτσιά στο παραμύθι το δικό μας
για να επικρατεί η βούληση τους μόνο.
Είναι κακότεχνοι και ψάχνουν ομορφιά,
είναι ανύπαρκτοι και ψάχνουν για ζωή
Δεν έχουν ψυχή κι όμως πονούν
Μα δεν τους νοιάζει αν πονάς εσύ κι εγώ.
Μην ψάχνεις συμπόνια στην καρδιά τους γιατί καρδιά δεν έχουν
από μένα ψάχνουν υπόσταση,
πόσο , να ξερες , πόσο τους λυπάμαι..
Τους αγαπώ αυτούς τους δαίμονες κι εκείνους τους θεούς
Μα πιο πολύ αγαπώ
το όμορφο χαμόγελο σου
και τα μάτια σου που πρασινίζουν τον κόσμο μου με ένα κοίταγμα.
Και δεν καταλαβαίνω,
γιατί δε με αφήνουν να στο λέω πιο συχνά
πως σ'αγαπώ
κι ο κόσμος μου γεμίζει με έμπνευση..
Χωρίς εσένα
κι αυτοί οι ήρωες δεν θα υπήρχαν και οι σελίδες μου άδειες θα έμεναν...
Δεν το κατάλαβαν ακόμα
πως σου χρωστούν ευγνωμοσύνη.
Δεν στο λέω συχνά
όμως για σένα ζω
κι άστους να νομίζουν πως με έχουν δική τους....
Ψευδαίσθηση είναι εκείνοι
κι εσύ η αγάπη...
Κι ας μην στο λέω συχνά...

2 σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...