Κάποτε, ήταν ένα γλυκό στέκι που με πολύ αγάπη δημιούργησαν δυο νέοι άνθρωποι. Το ονόμασαν ''Χουζουρλού" κι εκεί μέσα έκλεινε όλη την αγάπη τους για την παράδοση και τη γλύκα άλλων εποχών! Πίναμε τον καφέ μας και γλυκαίναμε τον ουρανίσκο μας με τα υπέροχα γλυκά του κουταλιού... Γλυκιές στιγμές! Μα. οι "σημερινές εποχές" έφεραν δυσκολίες και πίκρες... κι έτσι το στέκι μας ακολούθησε τη μοίρα που του επέβαλε η οικονομική κρίση...
Όμως έμεινε η σελίδα αυτή να αντιστέκεται με σθένος στις αντιξοότητες και να περνάει το δικό της μήνυμα με θετική ενέργεια και γλύκα από παραμύθι, σ'έναν κόσμο που δεν πιστεύει σε θαύματα... Κι όμως, γίνονται χιλιάδες!..
Ένα από αυτά είναι κι ο έρωτας...Κι αυτός είναι ο δεύτερος και ισχυρότερος λόγος που αυτή η σελίδα παραμένει ενεργή! Γιατί εδώ μέσα έτυχε να συναντηθούν δυο άνθρωποι, δυο από τους διαχειριστές που αγνοούσαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου, και που τους χώριζαν περίπου 515 χιλιόμετρα.. Κι έτσι απλά με μια ματιά, και με τη συνειδητοποίηση πως συνυπάρχουν σε μια σελίδα και συνεργάζονται χωρίς καν να γνωρίζονται, πίστεψαν στα Θαύματα...
Και παίρνοντας τη ''Χουζουρλού" που τους ένωσε, από το χέρι, με αγάπη και γλύκα, την οδηγούν στη χώρα των θαυμάτων.. Κι αφήνουν πίσω τους την πύλη ανοιχτή, για όσους θέλουν να ακολουθήσουν...
(γράφτηκε στις 3 Οκτωβρίου 2012 στη σελίδα της Χουζουρλού στο facebook)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου