Εδώ δεν λέμε πολλά.. Κι ούτε συχνά. Εδώ συναντιόμαστε σπάνια για να καταθέσουμε ένα κομμάτι από την αγάπη μας και να γεφυρώσουμε την χιλιομετρική- και μόνο- απόσταση ανάμεσά μας.. Όχι πως δεν το έχουμε κάνει! Ένα χρόνο τώρα, το έχουμε κάνει με άπειρους τρόπους, με τηλέφωνα, με ξενύχτια στο ίντερνετ, με μουσική, με ταξίδια, αληθινά αλλά και του μυαλού.. Με την σκέψη μας και το συναίσθημα μας. Με τον κάθε χτύπο της καρδιάς μας.
Αν μου έλεγαν πριν ενάμιση χρόνο πως θα ερωτευόμουν έναν άνθρωπο 515 χιλιόμετρα μακριά από μένα, όχι μόνο δεν θα το πίστευα αλλά μπορεί και να γελούσα. Όμως ήρθε η εικόνα σου μπροστά μου ένα πρωινό του Σεπτέμβρη πέρσι, και πίστεψα στη θεωρία του ''άλλου μισού", κάτι που ποτέ δεν πίστευα... Τώρα είσαι στη ζωή μου και δεν υπάρχουν πια χιλιόμετρα.. Υπάρχει μόνο η σκέψη σου. Υπάρχει μόνο η παρουσία σου, τόσο έντονη που μόνο από ευτυχία γελάω πια...Σε ευχαριστώ που ήρθες .... Σε λατρεύω.
Για τον ένα χρόνο που κλείσαμε στις 28 Οκτώβρη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου