Σταλάζει η νύχτα λησμονιά σε παλιές κακές στιγμές...
Πληγές.
Δεν ήθελα η εικόνα αυτή η πικρή να μένει,
όταν ο λόγος που την δημιούργησε
έχει πάψει από καιρό να υπάρχει
- μα μήπως κράτησε πολύ;-
Σταλάζει η νύχτα αγάπες κι έρωτες,
δεν είναι για θυμούς πλασμένη, και το ξέρεις.
Κι οι δυο το ξέρουμε καλά,
Κι αν ετούτη εδώ η γέφυρα έμεινε απάτητη ύστερα από το βράδυ εκείνο
που με λασπωμένα πόδια την καταπάτησε η ζήλια και ο πόνος,
τώρα την καθαρίζω εγώ,
για να μπορεί να ξαναπατήσει πάνω της η αγάπη μας
αμόλυντη θεά όπως ήταν και είναι πάντα.
Δεν συμφωνείς;
Συγγνώμη που δεν ρώτησα
μα ήμουν σίγουρη για το χαμόγελό σου,
όταν αυτά τα λόγια θα διαβάζεις.
Ξέρω πως κι εσύ δεν ήθελες
η εικόνα αυτή η πικρή να μένει.
Όταν ο λόγος που την δημιούργησε
ποτέ δεν έχει υπάρξει!
ΥΓ.
Σε λατρεύω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου