Δυό καφέδες στο ηλιοβασίλεμα!

Τη στιγμή που η λογική συναντάει το συναίσθημα , το πρακτικό ανταμώνει με το ρομαντισμό , κι όλα μοιάζουν να είναι φτιαγμένα από έρωτα.... και για τον έρωτα να ζουν! 

Αυτή τη στιγμή.....κάτι τόσο απλό όπως ένας καφές ... αποκτά άλλη σημασία... 

Ιδιαίτερα αν βρίσκεται δίπλα στο ταίρι του...

Καλό σας απόγευμα, ερωτευμένοι! 

Αυτό το τραγούδι είναι για μας!

Αυτό το τραγούδι το λέμε τώρα μαζί... Εδώ και για πάντα.. Στο σήμερα και στο ποτέ... Στη γέφυρα που χτίζει η αγάπη! Σε έχω δίπλα μου και ολοκληρώνομαι! Αυτό μοιάζει με ευτυχία... Μοιάζει με τραγούδι μόνο για μας!! Σε λατρεύω...

Διαμάντι και σκουριά

Διαμάντι μου πολύτιμο, σπάνιο, μονάκριβο,
λατρεύω κάθε μια από τις τέλειες πλευρές σου,
τις φανερές, τις κρυφές και αυτές που δεν έχω ανακαλύψει ακόμα!
Σ' ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου και με τη λάμψη σου
διέλυσες και απάλειψες κάθε ίχνος σκουριάς
που η ζωή είχε προσθέσει στην ψυχή μου.
Ένας χρόνος, ένας μήνας και μερικές ημέρες,
τόσο γεμάτη ζωή, τόσο δυνατά αισθήματα, τόσο υπέροχες στιγμές...
Θα έκανα το γύρο της γής για να σε βρώ...
Το ξέρεις άλλωστε! Έχω ήδη κάνει το μισό!
Σ' αγαπώ!

Ένας χρόνος πέρασε..

Εδώ δεν λέμε πολλά.. Κι ούτε συχνά. Εδώ συναντιόμαστε σπάνια για να καταθέσουμε ένα κομμάτι από την αγάπη μας και να γεφυρώσουμε την χιλιομετρική- και μόνο- απόσταση ανάμεσά μας.. Όχι πως δεν το έχουμε κάνει! Ένα χρόνο τώρα, το έχουμε κάνει με άπειρους τρόπους, με τηλέφωνα, με ξενύχτια στο ίντερνετ, με μουσική, με ταξίδια, αληθινά αλλά και του μυαλού.. Με την σκέψη μας και το συναίσθημα μας. Με τον κάθε χτύπο της καρδιάς μας.

 Αν μου έλεγαν πριν ενάμιση χρόνο πως θα ερωτευόμουν έναν άνθρωπο 515 χιλιόμετρα μακριά από μένα, όχι μόνο δεν θα το πίστευα αλλά μπορεί και να γελούσα.  Όμως ήρθε η εικόνα σου μπροστά μου ένα πρωινό του Σεπτέμβρη  πέρσι, και πίστεψα στη θεωρία του ''άλλου μισού", κάτι που ποτέ δεν πίστευα... Τώρα είσαι στη ζωή μου και δεν υπάρχουν πια χιλιόμετρα.. Υπάρχει μόνο η σκέψη σου. Υπάρχει μόνο η παρουσία σου, τόσο έντονη που μόνο από ευτυχία γελάω πια...Σε ευχαριστώ που ήρθες .... Σε λατρεύω.

Για τον ένα χρόνο που κλείσαμε στις 28 Οκτώβρη.. 

Δεν ξέρω...

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που δεν μ' αφήνει να πάρω τη σκέψη μου μακριά από 'σένα ούτε λεπτό...

Είναι τα μάτια σου, που κρύβουν μέσα τους την επιθυμία για χιλιάδες ζωες και που εκτός από την φυσική ομορφιά τους εκπέμπουν ευστροφία και καθαρή δύναμη;

Είναι τα χείλη σου, που εκφράζουν με ακρίβεια την κάθε σου σκέψη και διάθεση χωρίς να χάνουν σε καμιά περίπτωση τον ερωτισμό που πηγάζει από το σχήμα τους;

Είναι τα μαλλιά σου, που μαύρα σαν την πιο μυστηριώδη νύχτα με κάνουν να θέλω να χαθώ μέσα τους;

Είναι το χαμόγελό σου (αχ, αυτό το χαμόγελο...) που, μοναδικό στον κόσμο, γεμίζει την ψυχή μου με τα πιο υπέροχα και πρωτόγνωρα συναισθήματα, φωτίζει ολόκληρη τη ζωή μου και μου έχει γίνει τόσο μεγάλη ανάγκη ώστε η απουσία του μου προκαλεί θλίψη;

Είναι το γέλιο σου, που καθαρό και αληθινό με παρασέρνει στα υψηλότερα επίπεδα χαράς;

Είναι η φωνή σου, που ζεστή και τραγανή, σαν χάδι και γαργάλημα μαζί, χαρίζει απόλαυση στα αυτιά μου αλλά και σ' όλο μου το σώμα αφού την νοιώθω σαν να κυλάει στο δέρμα μου;

Είναι το σώμα σου, που κάθε σημείο του είναι άξιο να λατρευτεί ξεχωριστά όπως ξεχωριστές είναι οι χάρες του και αγαπημένες;

Είναι οι σκέψεις σου, που τρέχουν από 'δω κι από 'κει αλαφιασμένες να προλάβουν να τα καταλάβουν όλα, να τα αναλύσουν όλα, να μη χάσουν τίποτα και διαταραχθεί η πολυπλοκότητα του μυαλού που τις παράγει;

Είναι η θέληση που έχεις για ζωή, για περιπέτεια, για απόλαυση από το κάθε τι που σου προκαλεί το ενδιαφέρον, από κάθε τι που ερεθίζει το πολύπλευρο και πολυεπίπεδο μυαλό σου;

Είναι η καρδιά σου, που, όντας το πιο γλυκό και όμορφο μέρος για να βρίσκεται κανείς, αδυνατεί αν μπει μέσα της κάποιος να μπορέσει να ξαναζήσει έξω από αυτήν;

Ξέρω...

Και ένα μόνο απ' αυτά θα έφτανε σαν λόγος για να μη μπορεί να απομακρυνθεί η σκέψη μου από σένα...

Όλα μαζί, είναι ο λόγος που δεν απομακρύνεται ούτε η καρδιά μου!!!

Ήρθες πάλι..

Ήρθες πάλι ..
Έφυγες πάλι..
Η αύρα σου είναι τριγύρω μου..
Το άρωμα σου στο αέρα που αναπνέω..
Η παρουσία σου ακόμα αισθητή..
Τα βήματά σου ακόμα αντηχούν στο πάτωμα..
Τόσο που μοιάζει
σαν να μην έφυγες ποτέ..
Σαν να μην ήρθες ποτέ..
Σαν να ήσουν πάντα το στοιχειό
που στοίχειωνε τα όνειρά μου..

Δεν μου λείπεις..
Σε έχω μέσα μου..
Πάντα σε είχα..

Πάμε.

Δεν αναζητούσα

άντρα της μιας βραδιάς μα ούτε του ''για πάντα''..

Ποιος μπορεί να πει ''για πάντα''...

Ένα συνοδοιπόρο έψαχνα, να ακουμπήσω πάνω του 

την αγωνία του ταξιδιού, 

να έχουμε ίδιο χάρτη, κι η πυξίδα του να δείχνει 

ακριβώς σαν τη δική μου , 

που τρελαμένη αλλού δείχνει τον βορρά..

Ένα συνταξιδιώτη απλά, που να πατάει στα βήματα μου ,

κι εγώ όταν κουράζομαι, να κοιμίζω τα δικά μου βήματα

στα ίχνη των δικών του..

Έναν άνθρωπο που να μιλάει την γλώσσα που έχουν τα όνειρα μου 

για να συνεννοούνται μυστικά   

και να μπορεί σε αυτή τη γλώσσα να με κάνει να ονειρεύομαι 

τα δικά του όνειρα..

Ένα χέρι απλά έψαχνα

που να κυκλώσει το δικό μου και να του πει "πάμε, είμαι εδώ για σένα"

Και να είμαι κι εγώ εκεί γι'αυτό το χέρι..

Δεν ξέρω αν αυτό είναι η αγάπη 

Ξέρω μόνο πως βρήκα αυτό το χέρι , το χέρι το δικό σου..

Κι είναι ο συνοδοιπόρος μου , τα όνειρα μου, τα ταξίδια μου, η πυξίδα μου 

κι όλα τα βήματα μου μες στην χούφτα σου...

Εσύ τα κρατάς.

Εσύ με κρατάς.

Λοιπόν....

Πάμε;..

Ένας κρυφός διάλογος..
Μια απουσία δυνατή , σχεδόν τόσο
που γίνεται παρουσία..
Ολοκληρωτική
Καθηλωτική
Όπως κάθε τι που αξίζει ..
Δεν ξέρω αν έχω τόση δύναμη να αντέξω
τόσο μεγάλη αξία.
Όμως θα προσπαθώ..
Θα 'θελα να ήσουν εδώ απόψε..
Κι όμως είσαι.
Πάντα ήσουν !

Στο δρόμο για το σταθμό...

Αγάπη μου,

δεν έχω αγαπήσει άλλη γυναίκα όπως εσένα
και δεν έχω γνωρίσει άλλη γυναίκα που να σου μοιάζει!

Είσαι πραγματικά μαγικό πλάσμα, υπέροχο,
με αξιοζήλευτες και αξιολάτρευτες ιδιότητες
και με κάνεις να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος!

Σε λατρεύω ολοκληρωτικά και να είσαι σίγουρη
ότι τη νοιώθω την αγάπη σου γιατί ξέρεις να τη δείχνεις!

Κάθε φορά τα λόγια σου μου λιώνουν την καρδιά
και με κάνουν να αισθάνομαι δικός σου,
παραδομένος άνευ όρων!

Βέβαια, κάνουν τον πόνο του αποχωρισμού ισχυρότερο,
αλλά αυτό είναι πολύ μικρό σαν τίμημα!

Σ' αγαπάω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου
και κάθε στιγμή μακριά σου μοιάζει πληγή αγιάτρευτη
που περιμένει την επόμενη αντάμωση για να επουλωθεί,
με την ευχή και την ελπίδα πως δεν θ' αργήσει!

...μόλις έφτασα στον σταθμό.

Όταν ...

Όταν όλη η μουσική του κόσμου μιλά για εκείνον

και σου παγώνει το αίμα η κάθε νότα

Όταν πονάει το κορμί στην κάθε ανάμνηση του,

και η ανάσα σου κονταίνει σαν να ξεψυχάς..

Όταν δακρύζεις κοιτώντας την εικόνα του,

όχι από απουσία, απλά και μόνο για την μοναδικότητα του, 

όταν μουδιάζεις και χαμογελάς, 

πονάς και είσαι ευτυχισμένος για τους πόνους σου, 

γιατί χωρίς εκείνον δεν θα υπήρχαν,

και δεν θα άντεχες να μην υπήρχαν ...

Όταν πια δεν έχεις τίποτα άλλο να ζήσεις αν δεν τον περιέχει...

Πιες στην υγειά του!

Μόλις ανακάλυψες πως είναι να αγαπάς...

Σε θέλω εδώ!...

Σε περιμένω...

Συννέφιασε...
Το πάει για βροχή .....

Η διψασμένη γη περιμένει ..
Τα δέντρα , τα λουλούδια περιμένουν, να ξεδιψάσουν , να ποτιστούν ..

Τι μαγικά που είναι φτιαγμένη η φύση!
Μια σταγόνα και η γη ζωντανεύει...

Τι μαγικά που είναι τα μάτια σου!
Μια ματιά σου και ζωντανεύω...

Σε περιμένω ...
Διψάω για την παρουσία σου...

Έπιασε βροχή ..
Ζηλεύω αυτή τη γη που ξεδιψάει!

Σε περιμένω !

Είσαι...

Είσαι ένα πλάσμα μαγικό,
που με μάγεψε με χίλιους τρόπους!

Είσαι μια γυναίκα φωτιά,
που με έκανε να καίγομαι από έρωτα!

Είσαι ένα κορίτσι,
που ξύπνησε τα πιο γλυκά και τρυφερά μου αισθήματα!

Είσαι ένας άνθρωπος τόσο σπάνιος και υπέροχος,
που αισθάνομαι ευλογημένος που σε γνώρισα!

Είσαι ένα θηλυκό,
τόσο άτιμο που με κολάζει συνέχεια!

Είσαι μια κόλαση,
τόσο εκστατική που αξίζει να καώ σ'αυτήν!

Είσαι μια γυναίκα - θεά,
που έχεις αλλάξει τη ζωή μου με τη θεϊκή σου αύρα!

Είσαι όλα αυτά,
που θα ήθελα να είναι η γυναίκα της ζωής μου!

Είσαι η γυναίκα της ζωής μου!!!

Σ' αγαπάω,
όπως δεν έχω ξανααγαπήσει άλλη γυναίκα!

Είμαι ερωτευμένος με πρωτόγνωρη δύναμη!

Είμαι δικός σου,
παραδομένος χωρίς όρους στα χέρια σου!

Σε λατρεύω, όπως λατρεύω την ίδια τη ζωή!!!

 

Σχέδια που έκανα ανατράπηκαν...
Σταμάτησα να σχεδιάζω.
Όνειρα της ζωής μου βούλιαξαν...
Σταμάτησα να ονειρεύομαι.
Η ελπίδα χάθηκε...
Σταμάτησα να ελπίζω.
Κι όταν πια αποφάσισα να ζήσω χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδα, χωρίς σχέδια.. Ελεύθερη από όλα.. Κλεισμένη σε ένα τετράγωνο κυνισμό ατόφιας λογικής...
Συνάντησα το βλέμμα σου
-Κι ούτε καν ήταν για μένα-
τόσο μακρυά κι όμως ξύπνησε την ελπίδα πως θα σε συναντήσω....
Αρχισα να σχεδιάζω τι θα σου πω και να ονειρεύομαι
- ναι να ονειρεύομαι-
πως μια μέρα θα σε έχω.
Ευχαριστώ που με επανέφερες στη ζωή...

Ένα κουβαράκι...

Στην αρχή ήταν ένα κουβαράκι...
Κόκκινο.
Μετά άρχισε να ξετυλίγεται , σαν να το έσπρωξε το παιχνιδιάρικο πόδι μιας γάτας..
Ξετυλιγόταν αργά, σχηματίζοντας μια κόκκινη νημάτινη γραμμή...
Μια γραμμή που όλο και μεγάλωνε, ενόσω το κουβαράκι συρρικνωνόταν...
Στο άπλωμα της η κλωστή, με κάποιο μαγικό τρόπο
έσβηνε, λες και κρατούσε σφουγγάρι, όλο το παρελθόν..
Έσβηνε ακόμα και την ίδια τη μνήμη..
Κι όσο η κλωστή ξετυλιγόταν , τύλιγε, θαρρείς, τη σκέψη μου...
Μέχρι που η σκέψη μου απέκτησε μόνο μάτια για να κοιτάζει αυτό το δρόμο που η κλωστή σχημάτιζε..
Το δρόμο που θα έφτανε σε σένα...
Αγάπη μου, δες!
Στην αρχή ήταν μόνο ένα κουβαράκι...
Και τώρα...Δες!
Έγινε χιλιόμετρα έρωτα...

Σε αναζητώ..

Σε αναζητώ στα πρόσωπα των περαστικών.. στους δρόμους, στις πλατείες, νομίζω πως σε βλέπω από μακρυά να έρχεσαι..
Σε αναζητώ στους στίχους των τραγουδιών.. στην ποίηση, στα βιβλία νομίζω πως σε διαβάζω, πως σε ακούω..
Σε αναζητώ στον ήλιο... στην μέρα που ξεκινά, στον αέρα, στις μυρωδιές γύρω μου... νομίζω πως σε νιώθω να με αγκαλιάζεις...

Σε αναζητώ μέσα μου ...
..νομίζω πως εκεί ήσουν πάντα...

Marianne Faithfull - Who will take my dreams away

Το θερμόμετρο..

Ξημέρωσε ..
Το θερμόμετρο δείχνει 5 βαθμούς Κελσίου..
Κρυώνω... Σε περιμένω...
Είπαν πως θα χειροτερέψει ο καιρός, πως θα πέσει κι άλλο η θερμοκρασία...
Ίσως να χιονίσει.. Κρυώνω....
Δεν έχεις φανεί κι εγώ κοιτάζω με λύσσα το θερμόμετρο...
Δείχνει τώρα 3 βαθμούς... Άρχισε να ρίχνει χιονόνερο...
Περνούν οι ώρες ... Κρυώνω.. Που είσαι;
 Η πόλη είναι άδεια, κόσμος, σκιές τριγύρω κι εσύ μακριά... Περιμένω..
 Το θερμόμετρο δείχνει τώρα 1 βαθμό ... Το κρύο είναι αφόρητο μακρυά σου ...
Σε βλέπω! Σε βλέπω από μακρυά να πλησιάζεις...
Η πόλη γέμισε...  Το θερμόμετρο μηδένισε. Η απόσταση μηδενίστηκε... Καίγομαι...
Με αγκαλιάζεις...
Το θερμόμετρο δείχνει κάτω από το μηδέν... -1 , -2... αλλά ποιός νοιάζεται; ....
..Χιονίζει!..

Bolero

Αφιερωμένο σε όσους αγαπούν Δυνατά...

Ο νέος και η νεράιδα (παραμύθι)!!

Ζούσε κάποτε σε ένα μακρινό μέρος, ένας νέος άντρας.  Μια νύχτα καθώς γύριζε σπίτι του, μέσα από το δάσος , είδε μπροστά του μια πανέμορφη κοπέλα,αέρινη κι εξωπραγματική. Δεν  του ήταν δύσκολο να καταλάβει πως ήταν νεράιδα. Εντυπωσιάστηκε! Πήγε σπίτι του και τη σκεφτόταν συνέχεια... όλη νύχτα ...κι όλη την επόμενη ημέρα...και την άλλη νύχτα και μέρες πολλές....  Ώσπου πήρε την απόφαση να πάει να την ξαναβρεί. Εκείνη τον περίμενε! ..Γιατί τον σκεφτόταν κι αυτή. Πέρασαν την νύχτα μαζί και το ξημέρωμα χώρισαν. Την άλλη νύχτα πάλι. Και την άλλη.... και την άλλη ..... και νύχτες πολλές . Ώσπου το έμαθε το πνεύμα του δάσους και φώναξε τη μικρή νεράιδα... να της πει να μην τον ξαναδεί, γιατί δεν είναι φρόνιμο για μια νεράιδα να είναι με έναν θνητό.... Δυο παράταιροι κόσμοι!...Της είπε να μην τον ξαναδεί γιατί θα του ρίξει κατάρα, και θα τον σκοτώσει! Εκείνη έκλαψε , έκλαψε πολύ τόσο που εκείνο το βράδυ ξέσπασε μπόρα κι εκείνος δεν μπόρεσε να έρθει να τη βρει. ..και το άλλο βράδυ πάλι έκλαψε ,τόσο πολύ που ξανάγινε μπόρα το κλάμα της κι εκείνος πάλι δεν μπόρεσε να έρθει να τη βρει...κι έτσι ακολούθησαν πολλά βράδια , ώσπου καταλάγιασε μέσα της ο πόνος του χωρισμού και σταμάτησε να κλαίει... Κι εκείνο το βράδυ , το πρώτο βράδυ που είχε ξαστεριά μετά από καιρό, εκείνος ήρθε με αγάπη σαν να μην έλειψε ούτε μια στιγμή.... "φύγε" του είπε, δεν ταιριάζουμε , είμαστε διαφορετικά πλάσματα, το πνεύμα του δάσους δεν το εγκρίνει και θα σου ρίξει κατάρα να σε σκοτώσει , φύγε μακριά μου! Όμως ο νέος την αγαπούσε τόσο που δεν τον ένοιαζε η ζωή του... "πάμε να του μιλήσουμε" της είπε και την πήρε από το χέρι... Μπροστά στο πνεύμα οι δυο τους εξήγησαν πως θέλουν να ζήσουν μαζί για πάντα, και παρακάλεσαν να τους το επιτρέψει! .... Το πνεύμα ,σκέφτηκε για λίγο... κι ύστερα είπε " άνθρωπος με αερικό ταίριασμα δεν έχουν, μ'άλλη μορφή μόνο κοινή ζωή κατέχουν" ... "Μεταμόρφωσε μας" είπαν .... και το πνεύμα ξανασκέφτηκε και είπε...."Πουλιά πεθαίνουν, λουλούδια μαραίνονται" .... "Κάτι άλλο!" είπαν....Το πνεύμα ξανασκέφτηκε " Χώμα πατιέται , νερό κυλάει".... "Κάτι άλλο" ξαναείπαν αγκαλιασμένοι..... Το πνεύμα έλαμψε!..."Δέντρα! Δέντρα ριζώνουν, δέντρα δένονται για πάντα!" ..... και τότε τα πόδια τους έβγαλαν ρίζες και σιγά σιγά μεταμορφώθηκαν σε δέντρα..... δυο δέντρα που κρατιούνται χέρι χέρι ..... για αιώνες!!!!!

Υ.Γ. Τα δύο αυτά πλατάνια βρίσκονται στο χωριό μου. Έχουν ένα κοινό κλαδί.....


(κατοχυρωμένα πνευματικά δικαιώματα) 

"Να αμφιβάλλεις πως τ'αστέρια είναι φωτιά και να αμφιβάλλεις ακόμη πως ο ήλιος έχει μια δική του τροχιά. Να αμφιβάλλεις και πες πως η αλήθεια είναι μια ψεύτικη αλήθεια , μην αμφιβάλλεις όμως ποτέ για τον έρωτα μου.Ποτέ! "

                                                 William Shakespeare,Άμλετ"

Imany - You Will Never Know

Έτσι είναι...

Να βουτάς... Μες στα μάτια της... Μες στα μάτια του..  Να σου γίνεται εθισμός, σκληρό ναρκωτικό ...Εξάρτηση... Να ξυπνάς το πρωί και να τον αναζητάς , σαν μοιραία λύση... Να κοιμάσαι το βράδυ και να σου λείπει στον ύπνο σου. Να μην θέλεις να κοιμηθείς για να μην χάσεις στιγμές από εκείνον... Από εκείνη....Να σου λείπει ακόμα κι όταν τον έχεις πλάι σου.. Ανάγκη και επιθυμία! Ανάγκη περισσότερο , παρά επιθυμία... Να γελάς με το ''τίποτα'' που κάνει, να λιώνεις μόνο που γέρνει το κεφάλι πίσω.. Να συντάσσεται η αναπνοή σου με την δική του, και να συνθηκολογεί... Να κάνουν έρωτα τα μάτια πριν ακόμα αγγιχτούν τα σώματα.. Να ταξιδεύεις, τόσο μακρυά, μέσα σε ένα λεπτό... Να ονειρεύεσαι.... Πολύ να ονειρεύεσαι! Και να μην βλέπεις, να είσαι τυφλός και να μην βλέπεις κανένα εμπόδιο!.... Να μην υπάρχουν εμπόδια για σένα παρά μόνο δυο μάτια μαγνήτες! .... Μόνο αυτά! Έτσι είναι... Έτσι πρέπει να είναι..

'Ερωτας;
Πάθος;
Επιθυμία;
Ενθουσιασμός;
Αγάπη; ....

Δεν θα το μάθεις ποτέ αν δεν βουτήξεις βαθιά ...
Αν δεν το ζήσεις!

Απλά μαθήματα...

Τα πάθη μας... Τα λάθη μας.. Οι έρωτες που ζήσαμε, μια διδαχή για τους επόμενους. Μαθαίνουμε να αγαπάμε, μέσα από τις εικόνες τους παρελθόντος.Κάθε καινούργια αγάπη είναι μοναδική. Η μοναδικότητα της ξεπροβάλει από τς εμπειρίες της ζωής μας. Αν δεν πόνεσες ποτέ δεν ξέρεις τι είναι βάλσαμο. Δεν μπορείς να διακρίνεις την ευτυχία. Άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή μας, για κάποιο λόγο. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Τετριμμένο αλλά πέρα για πέρα αλήθεια. Άνθρωποι ''βάλσαμο'', άνθρωποι ''σκαλοπάτια", άνθρωποι ''μετουσίωση", άνθρωποι "για λίγο", άνθρωποι "για τώρα", άνθρωποι "για πάντα"... Όλοι έχουν μια θέση στην ιστορία της ζωής μας.. Όλοι κάτι μας έδωσαν.... ένα λιθαράκι σε αυτό που είμαστε τώρα. Κι αυτό που θα είμαστε ίσως αύριο... Σε όλους χρωστάμε ένα ''ευχαριστώ".. Ναι , ναι ακόμα και σε αυτούς που μας πόνεσαν, σε αυτούς περισσότερο. Ναι και σε αυτούς που μας άφησαν,  ξέρω πως επαναστατείτε! Αλλά για σκεφτείτε λίγο, αν δεν αδειάσει μια θέση στη ζωή μας πως θα έρθει να καθίσει η ευτυχία; Όταν συγχωρήσουμε μέσα μας αυτούς που μας πόνεσαν, κλείνουμε μια πόρτα, και ανοίγουμε μια άλλη! Μια καθαρή δίοδο για να μπει το φως. Η φύση δεν γνωρίζει την έννοια του κενού, δεν υπάρχει κενό στη φύση, ούτε στη φύση των ανθρώπων. Κάθε κενό καλύπτεται και πολλές φορές από κάτι καλύτερο. Δείτε το έτσι, γιατί έτσι είναι.

Συγχωρείστε ανθρώπους που σας φέρθηκαν άσχημα, κι ευχαριστείστε τους! Αν δεν ήταν αυτοί που είναι, αν δεν φέρονταν με αυτό τον τον τρόπο, δεν θα είχατε μάθει τόσα πολλά... Δεν θα διεκδικούσατε  το καλύτερο στη ζωή..  Όχι δεν είναι ηττοπάθεια, ούτε μαζοχισμός.. Είναι σοφία και κάθαρση! ....

Πέντε ΜΕΓΑΛΑ μυστικά για να κερδίσεις τον άντρα(ή τη γυναίκα) των ονείρων σου!!!

1. ΝΑ.....
2. ΕΙΣΑΙ....
3. Ο .......
4. ΕΑΥΤΟΣ....
5. ΣΟΥ......

Γυμνό Σώμα - Γιάννης Ρίτσος

Ι.
Είπε:
ψηφίζω το γαλάζιο.
Εγώ το κόκκινο.
Κι εγώ.

Το σώμα σου ωραίο
Το σώμα σου απέραντο.
Χάθηκα στο απέραντο.

Διαστολή της νύχτας.
Διαστολή του σώματος.
Συστολή της ψυχής.

Όσο απομακρύνεσαι
Σε πλησιάζω.

Ένα άστρο
έκαψε το σπίτι μου.

Οι νύχτες με στενεύουν
στην απουσία σου.
Σε αναπνέω.

Η γλώσσα μου στο στόμα σου
η γλώσσα σου στο στόμα μου-
σκοτεινό δάσος.
Οι ξυλοκόποι χάθηκαν
και τα πουλιά.

Όπου βρίσκεσαι
υπάρχω.

Τα χείλη μου
περιτρέχουν τ' αφτί σου.

Τόσο μικρό και τρυφερό
πως χωράει
όλη τη μουσική;

Ηδονή-
πέρα απ' τη γέννηση,
πέρα απ' το θάνατο.
Τελικό κι αιώνιο
παρόν.

Αγγίζω τα δάχτυλα
των ποδιών σου.
Τι αναρίθμητος ο κόσμος.

Μέσα σε λίγες νύχτες
πως πλάθεται και καταρρέει
όλος ο κόσμος;

Η γλώσσα εγγίζει
βαθύτερα απ' τα δάχτυλα.
Ενώνεται.

Τώρα
με τη δική σου αναπνοή
ρυθμίζεται το βήμα μου
κι ο σφυγμός μου.

Δυό μήνες που δε σμίξαμε.
Ένας αιώνας
κι εννιά δευτερόλεπτα.

Τι να τα κάνω τ' άστρα
αφού λείπεις;

Με το κόκκινο του αίματος
είμαι.
Είμαι για σένα.

Μονόγραμμα - Οδυσσέας Ελύτης (μέρος 1ο)

Μονόγραμμα - Οδυσσέας Ελύτης (μέρος 2ο)

Καληνύχτα...

"-Καλή σου νύχτα..
Χίλιες φορές καλή σου νύχτα

-Χίλιες φορές κακή χωρίς το φως σου

-Καληνύχτα καληνύχτα,
Τούτη η πίκρα του χωρισμού, έχει μια γλύκα τόση
που Καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει.

-Υπνος να 'ρθει στα μάτια σου και στην καρδιά σου ειρήνη

-Υπνος κι ειρήνη θα θελα για σένα να 'χα γίνει..."

(Ρωμαίος και Ιουλιέτα- Ουίλιαμ Σαίξπηρ)


Καληνύχτα σας!

ORIENTANGO

Zbigniew Preisner -Tango

Καλώς σας βρήκαμε, καλώς μας βρήκατε....

.... Μα, καθίστε, να σας κεράσουμε κάτι... να ακούσουμε μουσική, να πιούμε ένα ποτό... κι αν σας αρέσει, γίνετε και αναγνώστες μας! Πολύ θα το χαρούμε....
Μα πριν από όλα.....
Παθιαστείτε...... Κάνει καλό!!

Zaz - Je Veux